Treint rit naar ayutthaya was prachtig! Meer en deels weer geslapen maar dat zou wel door de jetlag komen. Naast ons sliepen er 2 monniken, door hun afgeschoren wenkbrauwen en haren zag het er heel vredig uit ????

Eenmaal aangekomen zou er een tuktuk klaar staan om ons naar het hostel te brengen wat wij in bangkok geregeld hadden, jammer genoeg stond er geen tuktuk klaar en besloten we 2 uur lang met onze bagage in de bloedhete zon te gaan sjouwen.

Super lieve gastvrouw van het hostel besloten we de dag erna een fiets te huren om zelf de stad te gaan verkennen. Joy en ik besloten al snel dat we geen zin meer hadden in allee toeristische attracties.

Zo zijn we bij een paar monniken gaan zitten die ons hun levens motte vertelde en wat het boeddhisme voor hen betekent.

Onderweg naar een monument van een onwijs grote buddah fietste we langs een huis waar luid muziek uit kwam. Joy was naar binnengestapt en werd uitgenodigd om mee te doen! Ik was nog een beetje terug houdend maar ben uiteindelijk ook aangeschoven. Niemand sprak Engels dus wat het allemaal betekende zijn wij niet echt achtergekomen haha. Wij denken dat het hindoes waren die een zondag gebed hielden.

Iedereen zat vrolijk op de grond te bidden en te dansen terwijl er 5 mensen luid door speakers aan het zingen, schreeuwen waren met gespeelde instrumenten. Van deze aardige bevolking hebben wij eten gekregen en nog wat hapjes voor onderweg! Wat een ervaring!!!

Terug naar hostel zijn wij nog even blijven hangen bij paar dorpjongeren die in de plaatselijke rivier (sloot zou ik het noemen ) aan het vissen waar met het hele lichaam in het water.

Vannacht met de nacht bus naar changmai heerlijk geslapen! Nu lekker stad in, kijken wat ik nu mag meemaken!

Xxxlarissa